Poczuła, że znów zapada w nieokreślony w czasie sen... "Ona"

Jakie macie doświadczenie z thrillerami medycznymi? Ja muszę przyznać, że porównując do innych - ten gatunek nie króluje na moich półkach. Cały czas szukam czegoś dobrego i biorę pod lupę coraz to nowych autorów. Tym razem postanowiłam zmierzyć się z pozycją Moniki Gomółki ''Ona''. Nieraz widziałam ją na instagramie i zaintrygowana, sprawdziwszy opis, stwierdziłam, że i ja powinnam przeczytać.

Co powinniście wiedzieć? Powieść ma w przybliżeniu około 130 stron. Czy w tak krótkim formacie możemy liczyć na dobrą lekturę?

Zapraszam!



Rozejrzała się dookoła. Leżała na szpitalnym łóżku w izolatce, podpięta do kilku monitorów. W jej głowie przesuwały się i mieszały różne obrazy. Szpitalny korytarz, laboratorium, nieznane miejsca, bezimienne twarze.

Śmierć jest tajemnicą, a pogrzeb - sekretem. "Cmętarz Zwieżąt"

Nie mam pojęcia, dlaczego tak późno. To powinna być moja pierwsza recenzja.

Cmętarz Zwieżąt

Mistrzostwo spod pióra mojego absolutnego numeru jeden, pisarza, którego nie trzeba nikomu przedstawiać. Stephen King.


Nie należy wierzyć, iż istnieją granice grozy, którą zdolny jest przyjąć ludzki umysł. Wręcz przeciwnie, wszystko wskazuje na to, iż w miarę jak ciemność staje się coraz głębsza, głębia owa zaczyna rosnąć wykładniczo - i choć nie chcemy tego przyznać, to doświadczenie podpowiada nam, iż kiedy koszmar staje się dość czarny, groza zaczyna rodzić grozę, a jedno przypadkowe zło płodzi następne, często rozmyślne złe czyny, póki w końcu wszystkiego nie pochłonie ciemność. Najstraszniejszym zaś pytaniem pozostaje to, ile dokładnie grozy może znieść ludzki umysł i wciąż zachować niezłomną, nieugiętą łączność z rzeczywistością. Trudno ukryć, że podobnie wydarzenia mają w sobie coś z absurdu. W pewnym momencie wszystko staje się zabawne. Możliwe, że w tej właśnie chwili nasze zdrowie umysłowe zaczyna albo ratować się przed upadkiem. albo też załamywać się i pękać. To moment gdy człowiekowi wraca poczucie humoru.

Wasza przyszłość jest już ustalona. "Nie opuszczaj mnie"

Na pewno część z was słyszała o tej książce, ale musiałam o niej napisać. To była zdecydowanie najlepsza pozycja w 2017 roku, o czym wspominałam już tutaj.



Niesamowita, poruszająca. Trochę zmartwiło mnie to, że niektórzy czytali ją jako zwykłą powieść obyczajową. Ta książka na to nie zasługuje.


Kazuo Ishiguro "Nie opuszczaj mnie"


Słuchajcie