Spowiadaj się. "Kredziarz"

Ostatnio niesamowity szum wokół 'Kredziarza' C. J. Tudor. Lubię thrillery. To zdecydowanie te klimaty, w których czuję się świetnie. Musiałam sięgnąć, musiałam to sprawdzić. Mam wrażenie, że rzadko kiedy tak głośno jest o tego typu gatunkach, w porównaniu do innych.
Debiut. Nie przepadam za nimi. Ale jasne, trzeba dać szansę. Zwłaszcza, że naprawdę chciałam mieć 'Kredziarza'.
Jaka jest ta książka? Zostańcie chwilę, zobaczcie moje zdanie. A ja chętnie wysłucham waszego.


''To Kredziarz podsunął dwunastoletniemu Eddiemu pomysł, by porozumiewać się z przyjaciółmi za pomocą rysunków kredą. 
To był ich kod, do czasu gdy symbole doprowadziły ich do ciała dziewczynki. Wtedy zabawa się skończyła. 

Trzydzieści lat później Eddie dostaje kopertę. Znajduje w niej tylko kawałek kredy i rysunek człowieka z pętlą na szyi. 
Zdaje sobie sprawę, że gra sprzed lat nigdy się nie skończyła.''




Taki opis znajdujemy z tyłu książki. Druga jego część wydaje się niezwykle intrygująca. Człowiek zaczyna zastanawiać się i interesować. Mnie ostatecznie jednak przekonało co innego. Czytałam troszkę na temat 'Kredziarza'. Dużo porównań do książek Kinga, umieszczone nawet na skrzydełku. Czytamy tam między innymi ''dzieciaki z kultowego Stań przy mnie, a nawet Tego Kinga.''
Albo, co bardziej zabawne - ''Lektura obowiązkowa dla wszystkich miłośników horrorów.''

Nie mam pojęcia kto to sklasyfikował jako thriller, a gdzie tam horror, święci państwo...

Jest aż tak nieciekawie? You cannot be serious! Jak to mawia jeden z bohaterów. Wybaczcie, bo jednak.

Wszystko wydawało mi się do bólu przewidywalne. Książka zaskoczyła raz, czy dwa, a mam wrażenie, że powinna próbować bardziej.

Plusy? Ładna okładka.
No dobrze, jest jeszcze jeden. Ogółem historię czyta się dobrze, szybko. Jak kryminalną przygodówkę. Nie ma horroru, nie ma makabrycznych scen.

Byłoby ekstra, gdyby nie stos porównań do powieści Kinga. Ja rozumiem inspirację, ale tutaj cały czas towarzyszyło mi uczucie zniesmaczenia. Ale to nie moja wina, że przeczytałam najpierw książki Mistrza, prawda? Niektórych rzeczy (podobieństw) nie da się oddzielić.

Pozycja na pierwszy 'thriller'? Jasne! Będzie niezła.

Znalazłam cytat, który mi się spodobał. O, mamy kolejny plusik.

''Wydaje nam się, że chcemy poznać prawdę, ale w rzeczywistości interesuje nas tylko ta wersja, która nam pasuje. Taka już jest ludzka natura. Zadajemy pytania i mamy nadzieję, że usłyszymy odpowiedzi, które chcemy usłyszeć. Problem w tym, że prawdy nie można sobie wybrać. Prawda ma to do siebie, że po prostu jest. Można jedynie dokonać wyboru, czy w nią uwierzyć, czy nie.''

Nie znienawidźcie mnie, ale taka jest moja opinia. Ściemniać nie będę.
Ale nie sugerujcie się, bo pewnie mam zły gust i patrzę na wszystkie tego typu historie krzywo, przez pryzmat Kinga.
Spokojnie, jeszcze mam własne zdanie. :) I na to zawsze będziecie mogli liczyć.

Kto czytał? Kto zamierza? Jak się podobało?

Buziaki kochani!